:)

بار خدایا تو با دوستانت از همه دوستان بیشتر دوستی و برای اصلاح کار آنان که به تو توکل می نمایند از آنها حاضرتری.

نهان هایشان را دیده، بر اندیشه هایشان آگاهی، و اندازه بینایی و عقولشان را میدانی، پس رازهایشان نزد تو آشکار و دلهایشان به سوی تو نگران است.

اگر تنهایی آنها را به وحشت اندازد ذکر تو آنها را مانوس می سازد و اگر اندوه ها به ایشان چیره گردد به پناه جستن از تو توسل می جویند، چون می دانند سررشته کارها به دست تو و منشا آنها از قضا و قدر توست...

"امام سجاد ^{(علیه السلام)}/ صحیفه سجادیه"